Carnaval 2007 zit er weer aan te komen, het is september. Met zijn allen (de meeste dan) zitten in de tent op de horst. Het is weer kermis en na deze dol gekke dagen dan begint het bij ons weer te kriebelen.

Ieder jaar tegen het einde van de bouwperiode en dus begin van de carnaval, zeggen we tegen elkaar dat we het rustiger aan gaan doen. “Dit is gekke werk” en “Waar zit iedereen nou” zijn veel gehoorde uitspraken in deze laatste weken. We hebben op het moment dat dit stuk geschreven wordt vijf jaar een wagen gebouwd en al die jaren hebben we in de laatste weken nog verschrikkelijk veel werk moeten verzetten om het op tijd af te krijgen. Toch vergeet je dit snel en houd je alleen maar positieve gedachten over aan het samen carnavallen.

Zoals ieder jaar hebben wij ons voorgenomen om in het begin veel werk te gaan verzetten, zodat we aan het einde meer tijd overhouden. Ik kan aan het begin van dit stuk wel verklappen dat dit dus niet is gelukt!

Voor ons idee hebben we ook dit jaar veel (zuip) avonden nodig gehad, maar uiteindelijk waren we het er unaniem over eens dat we ons dit jaar gingen richten op de sloop van de Stekkenberg.

Het begin van de bouwperiode bestond vooral uit het maken van blaadjes voor de bomen. Onze vaste lassers waren dit jaar nog niet echt actief geweest en bouwen boven op de zolder bij de familie Langeveldt is ook best lekker. Kratje bier erbij…prima vol te houden. Maar zoals ieder jaar moet er ook nog een wagen gebouwd worden. De technici waren het eens over welke bouwkraan we dit jaar achter op de wagen wilde hebben. Tijdens het bouwen van de pop bleek al snel dat onze bouwschuur te laag was om nog met onze wagen naar binnen te kunnen.

Probleem??? Nee natuurlijk niet, dan zagen we gewoon op een (voetbal) zaterdag de balken van het dak door en zetten we in de nok een draai as en als het nodig is dan kun je het dak omhoog of omlaag duwen. Onder toeziend oog van (directeur) Theo was dit dan ook binnen 1 zaterdag gerealiseerd. Niet iedereen was het er over eens, maar nogmaals complimenten!

Ondertussen waren we bezig op 3 verschillende bouwlocaties. Op het terrein van Langeveldt werd een hok opgeschoond en door ons in beslag genomen als bouwplaats. Ergens in een garage werd gewerkt aan een maquette en op de Kamp waren enkele leden druk bezig met het papier macheën van de kop en handen.

Ongeveer drie weken voor de carnaval was onze wagen nog angstvallig leeg. Alleen een klein geraamte van de pop was zichtbaar. Maar doordat iedereen op verschillende locaties bezig was wisten wij wel dat het dit jaar minder hectisch zou worden. De laatste weken van bouwen is er met man en macht gewerkt, waarbij we ook dit jaar weer konden rekenen op hulp van alle kanten. Henny R. ook te huur voor feesten en partijen, Rudie V. van slipjesstore, Paul N. de absurde situatie en Hansje B. alias alles maquettie. En niet te vergeten de vrouwen van En Moi Iets, die voor het eerst in onze geschiedenis mochten assisteren bij papier macheën.

De vrijdag en zaterdag voor de carnaval is traditie getrouw de hele wagen in elkaar zetten en hopen dat alles past. De wagen was dit jaar echt een bouwpakket, maar de puzzel viel uiteindelijk zaterdagnacht om 01.30 uur in elkaar. Onze wagen was klaar! Op naar het kruus of eerst naar bed?

Eindelijk was zichtbaar waar we al die tijd (kei) hard voor gewerkt hadden. Ook dit jaar was het weer fantastisch wat we met elkaar in elkaar hadden gezet.

Aangezien onze groep bestaat uit 1 verpleegkundige, 1 fysiotherapeut, 1 boer, 1 hts’er, 3 economen, 1 boswachter, 1’tje van Derks, 1 dakdek(k)er en 1 vinoloog in opleiding is het toch knap dat je zoiets voor elkaar krijgt. Wij zijn van mening dat dit ook carnaval is, met zijn allen werken aan iets moois: En Moi Iets!

En Moi Iets bedankt iedereen die op zijn (eigen) wijze betrokken is geweest bij de bouw van onze wagen. Wij hopen ook volgend jaar weer een beroep op jullie te mogen doen.